Blog over mijn avontuur als jetset-backpacker in Australie

Translate

Gold Coast

dinsdag, december 01, 2015

Hi everyone!

Long time no see. Kreeg wat klachten dat ik maar niets nieuws postte :)! Ik ben ondertussen alweer bijna 2 weken in Coolangatta, Gold Coast. Een prachtig ansichtkaart-achtig plaatsje vlak na de grens tussen New South Wales en Queensland. In Queensland is het een uur tijdsverschil met NSW. Coolangatta is een mooi rustig vakantiedorpje met de winkeltjes en restaurants verdeeld over 2 straten waarvan de een je voorziet van een prachtig uitzicht op zee. Langs die kustlijn lopen vaak wandel/fietspaden die veelvuldig worden gebruikt. Want iedereen in Aussie is super outdoorsie. We hebben hier ook meerdere malen lekker gebarbecued in de buitenlucht. De BBQ platen staan gewoon overal in het park en worden nog onderhouden door de gemeente ook. Kwestie van wat lekkere lappen vlees halen en Barbie it is! Het leven hier mag dan allemaal niet goedkoop zijn, het land zorgt wel echt goed voor zijn mensen en natuur!

Omdat ik hier al 2 weken ben raak ik er zelfs al een beetje op uitgekeken. Maar een enorm voordeel is is dat het niet zo ontzettend druk is zoals het bijvoorbeeld in Surfers Paradise was, waar alles draait om uitgaan, zien en gezien worden.
 
Niet dat ik er beter van slaap want het is nu wel echt zomer aan het worden hier. Gemiddelde temperatuur valt wel boven de 30 graden ondertussen. Niet dat dat zo vervelend is. Maar in een kamer zonder airco maakt dat slapen best lastig, buiten het delen van je kamer met 6 anderen en het geluid daarvan om.. In Surfers Paradise ben ik ook langer blijven plakken dan de bedoeling was. Werd namelijk erg ziek. Had hoge koorts, ontstoken amandelen en last van flauwte. Helaas naar de dokter moeten gaan, die me wel goed geholpen heeft en na een paar dagen antibiotica ging het gelukkig beter. En buiten het genieten van de witte stranden en het heerlijke weer om ben ik hard bezig geweest om werk te vinden. Al is dat best lastig, als je weet dat je niet voor langer dan 2 weken in een restaurant kan blijven werken, of dat je nog niet naar een boerderij in midden-Australië kan afreizen. Wanttttttt mijn vriendinnetje moest nog arriveren!!! 


Vorige week ben ik gaan hardlopen langs de kustlijn hier. Echt waar je kan je niet voorstellen hoe mooi het hier kan zijn. Ook als de zon niet schijnt. Hier was ik aan het rennen, het stond op het punt te gaan regenen dus het was eindelijk wat koeler buiten. Kijk voor me: zie salamanders wegschieten voor m'n voeten. Ren een stukje verder, met m'n blik op een groep surfers die wat hoge golven proberen te verslaan. En dan plots een dolfijn die ff met een boog over een van de surfers heenspringt, en dan nog een en nog een. Klaar om m'n telefoon te pakken om foto's te maken. En ze verdwijnen. Nog een beetje verbijsterd ren ik verder en stuit ik op een klif waar de golven hard tegen de rotsen slaan. Op m'n weg terug zie ik wat bubbels in het water en even later een rog het water uit springen! Starend naar het water zie ik verderop ineens iets kleins boven het water uitkomen en wanneer ik goed kijk blijkt het een schildpad te zijn! Echt waar ik verzin het niet, dit is waar gebeurd. Zo indrukwekkend.


Een paar dagen later gaan we snorkelen langs een eiland genaamd Cook Island Marine Reseve. We pakken de bus naar Tweed Heads en zijn een uur te vroeg 'just to be sure'. Bij een espresso bar langs de weg nuttigen we de lekkerste cappuccino en yoghurt die ik ooit gegeten heb en raken we in gesprek met de twee mannen die de espresso bar runnen. Die waren het begonnen omdat ze het gewoon leuk vonden en kwamen erachter dat het eigenlijk hun roeping was. Geweldig haha. En dat zo vroeg in de morgen.
Op een dag besluiten we fietsen te huren en op pad te gaan. We fietsen langs de weg en het strand zonder een plattegrond maar m'n richtingsgevoel zegt genoeg. We fietsen langs prachtige verlaten stranden, buurten met díkke appartementen en meer barbecueplaatsen. We stoppen voor ijsjes, lunch- en zon-pauzes. Langs het strand van Currumbin vinden we een prachtige rivier waar mensen rustig langs stand-up paddleboarden (staand op een soort grote surfplank met een roeispaan), een erg rustgevend beeld. Dat gaan we binnenkort ook maar uitproberen! We eindigen vlak voor het plaatsje Burleigh Heads in Tallebugera Creek langs een soort rivier uit zee waar menig mens zich verzameld heeft. En once again: prachtig uitzicht.

We vertrekken met onze wetsuits naar de boot waar we een kort tochtje van 20 minuten maken naar het eiland. Alleen al het uitzicht op de boot is prachtig. Langs het eiland snorkelen we tussen de visjes, schildpadden en een rog zo groot als ikzelf. Hier is de video die ik maakte op m'n GoPro: 



De rest van de week spenderen we aan het zoeken van werk in de bibliotheek, lunchen op het strand en relaxen langs het zwembad in ons hostel. En dan voor ik het weet is het al zover: m'n bestie eindelijk hier! En wat was ik blij toen ik d'r uitgeputte gezichtje op t vliegveld zag aankomen! Arme kind had de laatste twee weken in Indonesië ziek doorgebracht. En niet zomaar koorts en op te lossen met antibiotica. Nee echt dood en doodziek was ze. Gaat nu gelukkig een stuk beter met haar maar nog niet helemaal 100%. Gelukkig hoeven we nog even niks tot zaterdag. Want ja, zaterdag gaan we eindelijk aan het werk! In een plaatsje genaamd Toowoomba, 1 uur ten westen van Brisbane en 3 uur hier vandaan. We gaan wonen in een hostel die werk voor ons regelt, voornamelijk groentes plukken op het land! Hard werk schijnt het te zijn maar ik ben er klaar voor. Even uit m'n comfort zone en eindelijk geld verdienen. Want dat is echt op nu.....

Het is ondertussen 1 december.. Hoe gek is dat! Ik loop hier langs het strand waar de lantaarnpalen versierd zijn met kerstbomen en terwijl ik op mijn slippers door de supermarkt loop hoor ik kerstliedjes uit de speakers komen haha.
Het is niet allemaal zo rooskleurig zoals ik beschrijf, het is soms ook echt minder leuk. Als je je doodziek voelt en niemand bekend om je heen hebt bijvoorbeeld. Of als je voor de zoveelste keer met je veel te zware rugtas over de straat sjokt in de bloedhitte. Of als je na tijden zoeken nog steeds geen werk hebt en je bankrekening toch echt leeg raakt. Of als je niet kan slapen omdat je kamergenootjes een joint zitten te roken. Het is niet zoals op filmpjes van Jay Alvarrez bedwelmd door luxe. Het is gewoon echt leven, en soms is dat hard. Maar ik heb toch liever hard met uitzicht op zee!

Ik mis jullie! Kusje





You Might Also Like

0 reacties

Marlonneke Kamoen. Mogelijk gemaakt door Blogger.

Like us on Facebook